تکنولوژی گنانو

روش‌های سنتی تصفیه هوا، کفایت لازم برای خلاص شدن از ذرات ریز مضر و گازها را ندارند. فیلترهای الیافی‌ای که، به طور معمول، استفاده می‌شوند (EU7)، در برابر ذرات بسیار ریز، بی اثر هستند. گنانو، یک روش منحصر به فرد تصفیه را آفریده که حتی ذرات در حد نانو را از هوا حذف می‌کند.

سايز ذره و قابليت فناوری

در فن‌آوری گنانو، از فن‌ (پنکه) برای مکش هوا به داخل دستگاه استفاده می‌شود؛ هوا، آزادانه بین سطوح محفظه یا تیوب جمع‌آوری، جریان پیدا می‌کند؛ ذرات موجود در هوا در معرض یک اسپری یونی قدرتمند قرار می‌گیرند که به آن‌ها بار منفی می‌دهد؛ ذرات روی سطوح محفظه می‌نشینند؛ و نهایتا، از روی سطوح محفظه با مخلوطی از آب و شوینده به داخل یک ظرف یا سیستم فاضلاب تخلیه می‌شوند. ذرات جمع‌آوری و جدا شده را می‌توان در آب شسته و تخلیه شده در ظرفی مشاهده کرد که اثبات‌کننده‌ی ملموس کارآمدی این فن‌آوری ست.

علاوه بر یونیزاسیون ایجادشده به دلیل تخلیه کورونا، فن‌آوری گنانو مشتمل بر ایجاد یک «اسپری‌ یونی» با استفاده از ولتاژ بالا و بهره‌گیری از یک نوک یونیزاسیون مخصوص است. این اسپری قدرتمند یونی، که جهتش به سمت سطوح محفظه جمع‌آوری است، به ویژه، دلیل چسبیدن ذرات ریز به سطح است. این فن‌آوری، از نیروهای فیزیکی مشابه در فیلترهای الکتریکی استفاده می‌کند، اما این نیروها، به روش انحصاری گنانو به خدمت گرفته شده‌اند.

فناوری گنانو - کانال ايران سرجيکال

 

نقاط قوت تکنولوژی گنانو

• جمع کردن ذرات از هوا، حذف حتی ذرات بسیار بسیار کوچک (حد نانو)
• حفظ توان تمیز کردن طی دوره‌ی کاری: فیلتری وجود ندارد که بخواهد فرسوده شود
• اقتصادی و به صرفه: قیمت خرید بالاتر، اما صرفه‌جویی عظیم در هزینه‌ها در طی سال‌ها
  • نگهداری آسان: تمیز کردن دستگاه به صورت خودکار و عدم نیاز به تعویض فیلترهای مکانیکی
  • مقاوم و طول عمر بالا
  • مصرف برق پایین
  • کاربری آسان

* بسیاری از روش‌هایی که در تمیز کردن هوا استفاده می‌شوند، در حقیقت ذرات را جمع‌آوری نمی‌کنند: یا آن‌ها را به طور شناور در هوا رها می‌کنند یا به در و دیوار ساختمان منتقل می‌کنند. برخی تکنولوژی‌ها (به عنوان مثال اشعه فرابنفش) می‌تواند ذرات آلاینده موجود در هوا را به اندازه‌های کوچک‌تر تقسیم کند، که در حقیقت باعث ایجاد آلاینده بیشتر و احیانا خطرناک‌تر می‌شود. ذرات کوچک‌تر، بدون فرود آمدن بر روی سطوح، برای مدت طولانی‌تری در هوا باقی می‌مانند.

*گنانو، «رولز رویس تصفیه هوا» ست، یک تصفیه کننده‌‌ی هوای واقعی، در مقابل صرفا یک «اسباب بازی»!*

انواع روش‌های تصفیه هوا

روش‌های تمیز کردن هوا، این موارد هستند:

1. تکنولوژی فیلتر
2. یونیزاسیون
3. اوزونیزاسیون
4. لامپ‌های یو وی
5. فیلترهای الکتریکی
6. کنولوژی گنانو (یونیزاسیون ویژه و در محفظه)

فیلترهای الیافی

هوا، از درون الیاف فیلتر عبور داده می‌شود و ذرات موجود در آن، به مواد فیلتری می‌چسبند. توان پاکسازی، به مواد فیلتری استفاده شده و میزان تمیز بودن آن مواد، بستگی دارد.

با کثیف شدن فیلتر، از توان تمیزسازی آن نیز، کاسته می‌شود و میزان هوای عبور داده شده نیز در نتیجه افت فشار کاهش می‌یابد. کیفیت مختلف فیلترهای الیافی، به عنوان مثال فیلتر مش زمخت، برای ذرات درشت‌تر و فیلترهای ظریف، برای ذرات کوچکتر (به عنوان مثال، هپا و اولپا) تولید شده است. اغلب نیز، فیلترهای با کیفیت مختلف با هم استفاده می‌شود، مانند F7 و هپا. تور ماهیگیری‌ای که ماهی قزل آلا را می‌گیرد (فیلتر F7)، ماهی ونداس را نخواهد گرفت و تور ماهیگیری که ونداس را می‌گیرد (هپا و اولپا) به اندازه کافی برای به دام انداختن قزل آلا، محکم و قوی نیست. پاکسازی موفق هوا، معمولا نیاز به استفاده همزمان از چند فیلتر موثر دارد.

جنبه‌های منفی

• جمع کردن ذرات از هوا، حذف حتی ذرات بسیار بسیار کوچک (حد نانو)
• نگهداری دست و پا گیر
  • برای حفظ بازده پاکسازی، باید به طور مداوم تعویض شوند. در غیر این صورت، خروجی هوای پاک ثابت نمی‌ماند.
  • تعیین زمان تعویض، بسیار دشوار است: به نوسانات در کیفیت هوا و بار آلودگی بستگی دارد.
  • در شرایط مرطوب، فیلترها خیس ‌شده به راحتی آسیب می‌بینند.
• بدون از دست دادن قابل توجه فشار، نمی‌تواند ذرات بسیار کوچک را تمیز کند.
• محیط کشت عالی برای میکروب‌ها: میکروب‌هایی که در الیاف فیلتر گرفتار شده‌اند، در میان الیاف رشد می‌کنند و مستقیما به هوای داخل اتاق پخش می‌شوند.
• رشد قارچ‌ها در الیاف‌ ممکن است زمینه‌ی پخش میکروب‌ها را فراهم کند و در واقع، خود، عامل مشکلات عفونی بشوند.
• افت فشار قابل توجه فیلترهای الیافی، منجر به اتلاف انرژی می‌شود و نیاز به فن‌ها (پنکه‌ها)ی بزرگتری را ایجاد می‌کند. این موضوع به نوبه‌ی خود، مشکلات (مانند سرریزها) را در مابقی کانال‌ها، افزایش می‌دهد.

یونیزاسیون

یک میدان الکتریکی قوی، «تخلیه کورونا» ایجاد می‌کند. تخلیه، الکترون‌ها را از الکترود شارژ شده با بار منفی، آزاد می‌کند. الکترون‌های آزاد شده، به مولکول‌های هوا برخورد کرده، آن‌ها را به یون‌های با بار منفی تبدیل می‌کنند. یون‌های منفی هوا به ذرات هوا تصادم کرده، آن‌ها را با بار منفی شارژ می‌کنند. ذرات باردار، به راحتی به سطوح می‌چسبند، به عنوان مثال دیوارها.

در بیشتر دستگا‌ه‌های تصفیه هوا که بر اساس یونیزاسیون کار می‌کنند، ذرات بر روی صفحه‌های جمع‌آوری دستگاه، جمع نمی‌شوند. در عوض، به هوای اتاق بر گشته، بر روی سطوح مختلف مانند دیوارها می‌نشینند و همان جا می‌چسبند. در طول زمان، تیره شدن دیوارها (برای مثال در اطراف تابلو‌ها)، مشخص می‌شوند. برخی دستگاه‌های یونیزاسیون، به یک فیلتر هم، مجهز هستند. این، نتیجه را بهبود می‌بخشد، اما مساله نگهداری فیلتر را به دنبال خواهد داشت (تعویض یا شستشو).

جنبه‌های منفی

معمولا ذرات جمع‌آوری نمی‌شوند. در عوض، سطوح اتاق (دیوارها و کف)، کثیف می‌شوند. در مورد یونیزاسیون کپک و قارچ‌های دیگر و نشستن آن‌ها بر روی سطوح اتاق، علامت سوال وجود دارد. در حالی که، یونیزاسیون گنانو در یک محیط جمع‌آوری کنترل شده، بین سطوح جمع‌آوری، اتفاق می‌افتد. ضمن این‌که اسپری یونی، حتی بر روی کوچک‌ترین ذرات نیز موثر است.

اوزونیزاسیون

اوزون به شکل سه اتمی مولکول اکسیژن گفته می‌شود: O3. اوزون، با استفاده از اشعه‌ی ماورای بنفش با طول موج مشخص ایجاد می‌شود. اما، اکسیژن تمایل دارد که به حالت طبیعی خود O2 باز گردد، چرا که به راحتی با گازهای دیگر واکنش نشان می‌دهد. اوزون، حدود 12 الی 24 ساعت باقی می‌ماند. استفاده از اوزون در پاکسازی، بر همین اثر اکسیدکنندگی قوی آن مبتنی است، که ضمنا می‌تواند برای برطرف کردن بو نیز استفاده شود. اوزون را می‌توان برای شکستن DNA نیز استفاده نمود و بنابراین می‌تواند باکتری‌ها را نیز از بین ببرد.

اوزون سازهای قوی برای حذف بوهای شدید و به طور حرفه‌ای استفاده می‌شوند، به عنوان مثال، برای پاک کردن دود زده شدن ساختمان‌ها. این بدان معنی است که تا قبل از تهویه کامل، نمی‌توان از ساختمان مورد معرض اوزون، استفاده نمود. اوزون سازهای با توان خیلی کمتر، برای پاکسازی هوای اتاق استفاده می‌شود. کوچک‌ترین این دستگاه‌ها، بو پاک‌کن‌ها هستند که در قفسه‌‌های کتاب‌ گذاشته می‌شوند یا رادیاتورهایی هستند که در داخل هوارسان‌ها قرار داده می‌شوند.

جنبه‌های منفی

• اوزون برای انسان‌ها و حیوانات مضر است. سطح بالای اوزون، ممکن است باعث تحریک بینی و گلو و سرفه شود. اوزون، همچنین حس بویایی را سریعا کرخ می‌کند (عرض 5 تا 15 دقیقه). و بعد از آن، فرد ممکن است بدون این که بفهمد، در معرض مقدار زیادی از آن قرار بگیرد. بنا به «موسسه ملی بهداشت عمومی»، اوزون کاری، نباید به عنوان یک روش پاکسازی در محل‌هایی که مردم در آن زندگی یا کار می‌کنند، استفاده شود.
• اوزون سازهای صنعتی یا کوچک، هر دو، با یک روش عمل می‌کنند: مولکول‌های اوزون را در هوا منتشر می‌کنند و اجازه می‌دهند تا در هوای اتاق عمل کنند. این، به دلیل شکستن ذرات، باعث افزایش مقدار ذرات می‌شود. این دستگاه‌ها، به طور معمول با فیلتر مجهز نیستند، به دلیل  این که فرآیند پاکسازی در هوای اتاق صورت می‌گیرد، نه در داخل دستگاه.
• اوزون ممکن است، مواد (مانند لاستیک) را تخریب کند.

نور فرابنفش

معمولی‌ترین روش ضدعفونی هوا در بیمارستان‌ها، نور فرابنفش است. اشعه فرابنفش (به عنوان مثال، شب هنگام در بیمارستان‌ها) باکتری‌ها و ویروس‌ها را از طریق تخریب DNA/RNA آن‌ها، از بین می‌برد.

جنبه‌های منفی

-          پرتوی فرابنفش برای افراد مضر است و باعث آسیب به چشم‌ها و پوست می‌شود. بنابراین نمی‌تواند در مکان‌هایی که افراد هستند، بدون محافظت، استفاده شود.

-          نفوذپذیری نور، برای پاکسازی همه فضاهای اتاق کافی نیست: باکتر‌ها و ویروس‌ها می‌توانند در سایه‌ها که پرتوی فرابنفش نمی‌تواند دسترسی پیدا کند (مانند درزهای ماشین آلات و تجهیزات و چرخ‌ها) رشد کنند.

-          در این جا هم، ذرات شکسته می‌شوند اما از هوای مورد تنفس جمع‌آوری نمی‌شوند.

-           پرتو فرابنفش تنها در برابر میکروب‌ها موثر است، نه ذرات دیگر.

-          بعضی ویروس‌ها و باکتری‌ها ممکن است در برابر پرتوی فرابنفش مقاوم شوند، به شکل کپسول در بیایند و یا تغییر شکل بدهند.

-          لامپ فرابنفش اغلب در سایر تکنولوژی‌های پاکسازی هوا به صورت مکمل استفاده می‌شود، که نگهداری را پیچیده و گران می‌کند.

-          پرتوی فرابنفش نیاز به تعویض لامپ در زمان‌های مشخص دارد.

فیلتر الکتریکی

فیلترهای الکتریکی از «الیاف الکتریکی» استفاده می‌کنند به گونه‌ای که در این الیاف (سیم‌ها)، شارژ الکتریکی کم و بیش ثابتی برقرار می‌کنند. این فیلترهای باردار، نسبت به فیلترهای الیافی مکانیکی، کارآمدتر هستند. فیلترهای الکتریکی، جمع و جور و مقرون به صرفه هستند.

جنبه‌های منفی

• طراحی جمع و جور دستگاه، عوارض شدیدی دارد:
  • شستشوی اتوماتیک، ممکن نیست. تمیز کردن، نیاز به پیاده سازی دستگاه دارد و زمان بر است.
  • فیلتر به راحتی کثیف می‌شود که باعث دزدیده شدن جریان ‌شده توان پاکسازی را کاهش می‌دهد.
• فیلترهای الکتریکی، معمولا سیم‌های کورونا دارند که به راحتی می‌شکنند و وقتی کثیف می‌شوند نیز این مکانیسم کورونا در جایی که باید باشد، نیست.

رقبای گنانو و مقايسه‌ی ويژگی‌ها

فلاير محصولات

منوال‌های کاربری

رفرانس‌ها و تست‌های
فنی و بالینی